Katarzyna Czajkowska
z wykształcenia pedagog kulturoznawca, w życiu fotografka i arteterapeutka, w nieustającym procesie przemiany. Przeżywam, porządkuję, przyjmuję i idę dalej. Potrzebuję się dzielić. Piszę, bo lubię. Dobrze mi w kontakcie, obecności w tu i teraz. Gdy mam gorsze chwile — tańczę, gdy jestem szczęśliwa — też tańczę. Ekspresja twórcza to opowieść o komunikowaniu się. Uwielbiam przestrzeń wzajemnej inspiracji, spotkań z ludźmi, historie ludzkich losów. Fascynuje mnie człowiek, relacje, tematyka kobiecości. Jestem częścią tej podróży.
Współpracuję z Fundacją Metamorfozy, Instytutem Rozwoju Osobistego Sens, Fundacją Pole Rozwoju. Realizuję również sesje fotograficzne w Belly Session Studio. O swojej pracy opowiadam w filmie „Ogród przemian – opowieści o twórczości”.
Fotografia wzbogacona o arteterapię (szczególnie portretowa) uczy dystansu, akceptacji i wzmacnia pewność siebie. Arteterapia za to daje ogrom wolności, nie ocenia. Jesteś w tu i teraz – emocje, przeżycia, wnętrze, o którym nie zawsze można opowiedzieć, za to łatwiej pokazać poprzez metaforę, by potem móc zrozumieć, co się dzieje. No i jeszcze coś — ZMIANA. W sztuce wszystko jest możliwe. Siła sprawcza dodaje życiowej energii, przynosi ulgę i nadzieję. Może być doskonałym impulsem do realnych działań, swoistym pierwszym krokiem w drodze do siebie, ku nowemu.
Dlaczego moje działania nazwałam CZUŁE OKO?
Czułe Oko to metafora uważności i wrażliwości na drugiego człowieka, spotkania, któremu towarzyszy aparat, jak również połączenie fotografii i arteterapii rozumianej jako wsparcie w rozwoju osobistym, drodze do lepszego poznania siebie i akceptacji. Widzę Cię. Jestem tu dla Ciebie. Jesteś dla mnie ważna/ważny. Dbam o Ciebie, chcę sprawić byś poczuła/poczuł się ze sobą jak najlepiej. Dostrzegam Twoje piękno. Zależy mi na tym, by czas spędzony ze mną był dla Ciebie inspirującym doświadczeniem, wzmocnieniem bądź impulsem do działania. Nie narzucam póz. Każdy z nas jest inny. Nasze ciało i my sami wiemy, co nas wspiera i sprawia, że czujemy się dobrze. Ja słucham, patrzę i towarzyszę. To istota mojej pracy. Uwielbiam, gdy osoba portretowana może się potem z fotografią utożsamić. Widzi na niej jakiś kawałek swojej wewnętrznej prawdy. Uchwycenie takiej głębi jest dla mnie ogromną radością.
2022 – wystawa fotografii „Ogród przemian” w Galerii Metamorfozy w Warszawie (filmowe oprowadzanie po wystawie znajdziesz tutaj )
2021 – wystawa fotografii „Moja historia jest twoją historią” – portrety kobiet z międzypokoleniowego kolektywu ZAINSTALOWANE w Galerii Metamorfozy w Warszawie (o wystawie piszę tutaj)
2020 — stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego — program Kultura w Sieci (projekt WYJŚĆ Z KLATKI)
2014 — plenerowa wystawa fotografii „Historie osobiste” w Białymstoku zrealizowana przez Muzeum Wojska w Białymstoku (efekt rocznego projektu opartego na wywiadach oraz spotkaniach z Sybirakami z Czarnej Białostockiej)
2011 — I miejsce w kategorii amatorzy oraz Nagroda Publiczności — Złoty Golf za film „Marzyć” na 9. festiwalu Filmowe Podlasie Atakuje
2004 — I miejsce w ogólnopolskim konkursie fotograficznym „Chce się żyć” (stypendium w Europejskiej Akademii Fotografii w Warszawie)
2002 — indywidualna wystawa fotografii „Podkarpackie szkło w obiektywie Kasi” w Galerii Sztuki „Spodki”